Gönlüme mühür vurdu,buðulu bakýþlarýn
Geldi hazân mevsimi baharlarýn utancý
Düþlerimin içinde saklýydý nakýþlarýn,
Yokluðun öyle zorki herkes bana yabancý
Tedirgin hayâllerim küskünlüðe büründü
Senden sonra insanlar bana düþman göründü
Hasadým çile oldu yerden yere süründü
Ne yaptýysam nafile sol yanýmda bir sancý
Sustun suskunluðundan,parça parça daðýldým
Hüzün prangasýnda günden güne boðuldum
Son noktayý koyarken,boyun büküp eðildim
Bana ait ne varsa yardan atsýn kervancý
Senin kadar üzgünüm senden çok periþaným
Yaram içten kanýyor caným yanýyor caným
Dertlere siper oldum dinmez artýk hicraným
Kim olacak bilemem yorgun yolcuya hancý
Yaralý bir turnayým,ne kardelen ne gülüm
Beni sana anlatsýn çektiðim bunca zulüm
Korkum kalmadý artýk gelirse gelsin ölüm
Gülerek alsýn gitsin hayâlimi umacý
Âsûde’m bundan sonra gülmeye hasret yüzün
Sensiz geçen her an’a mührünü vurdu güzün
Farklý kalmadý artýk gece ve de gündüzün
öyle bir acý ki bu, acý içinde acý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.