Sen gidince hep Âþk geliyor bende kalýyor Hem de yatýya, terliðiyle, pijamasýyla
Birde nazlý, kaprisli ki sorma Ne ikrâm etsem, beðenmiyor
Yoruyor, çok yoruyor Yaranamýyorum ne yapsam
Hatýrýn olmasa Çekmem asla
Neyleyeyim ki Senden geliyor Boynum kýldan ince
Farkýnda gönlümdeki yerinin Gözümdeki deðerini iyi anlamýþ
Ne kadar marifeti varsa Bir bir deniyor üstümde
Ama sabrediyorum Susuyorum, içime atýyorum
Þýmarýyor, gönlümü yokluyor Sabrýmý zorluyor, yan yan Sözüm ona çaktýrmadan Bakýyor arada, ürkek Ceylan gibi ayakuçlarýnda Her an hazýr kaçmaya gibi
Bir yüksek ses Bir yeter artýk desem Ardýna bakmayacak biliyorum
Ah be güzelce’m Çok güzel bu âþk Yorsa da, zorlasa da Ben mecbûrum ona
Can verene kadar taþýrým Ama sende çok gitme öyle Az tut ucundan, soluk alayým Dinleneyim biraz, sonra yine Alýrým sýrtýma, taþýrým ben Merak etme sakýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
muharremali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.