YİNE AKŞAM OLDU HÜZÜNLENDİM

Dalgýndý bakýþlarý
Gün batýmýný izlerken
Baktý derinliklerine denizin
Ufuk kýzýllaþmýþtý güneþ gidiyordu
Son ýþýklarýný salmýþtý denize

Sarýmtýrak bir kýzýllýk sarmýþtý ufku
Acý ile gülümsedi
Ýþte oldu bu günde akþam diye derin bir iç çekti
Birazdan güneþ gidecek
Yerini ay ve yýldýzlara býrakarak
Çökecek karanlýk baþlayacak gece

Acý çekenlere umutsuz bekleyenlere
Bir damla yaþ aktý yanaklarýna
Yuvarlandý usulca
Aðlýyor muydu yoksa
Rüzgardan mý sulanmýþtý gözleri
Hafif meltem okþayarak
Geçiyordu yanýndan
Saçlarýna buseler koyarak kimini de uçurarak

Ýþte rüzgarýn iþiydi gözlerini sulandýran
Aðlar mýydý o niye aðlasýn ki
Alýþmýþtý yalnýzlýða
O hep yalnýzdý kalabalýkta bile
Yoktu onu anlayan

Ne acýsýný bilen nede gözyaþýný sileni vardý
Hep rabbine sýðýnýrdý
Onun yarattýðý güzellikleri
Seyrederek ve þükür ederek
Ýþte yine dalmýþtý gün batýmýna

Rabbim bu ne güzellik
Bu ne muhteþem bir tablo
Yapabilir mi insan bunu
Yok asla çizemez boyanmaz bu manzara
Süzüldü yaþlar gözlerinden
Yine akþam oldu hüzünlendim ben diye
AYÞE KARAN








Sosyal Medyada Paylaşın: