Hâlâ korkuyorsun beni sevmekten;
Kafanda þüphe arýlarý výzýldýyor
Arasýra ruhunu sokuyor, akrep gibi
Neden kendini býrakmýyorsun, neden
Duygularýnýn þarap gibi akan seline
Aþk deryasýnýn kenarýnda oynayan
Beyaz elbiseli bir kýz çocuðusun,
Denize dalmak istemiyorsun
Aksine dalgalar ayaklarýmý
Gýdýklasýn diyorsun
Çarpan kalbine deðil;
Kuma çizdiðin kalbin
Ýçine yazýyorsun adýmý
Daha sonra, bana her öfkende
Ayaklarýnla tepinerek
Kumdan kalbinden
Adýmý, aþkýmý, beni
Ýzimi ve gizimi
Siliyorsun
Neden?
Bense, aþk denizine atlayýp
Boðulmak isteyen bir müntehirim
Kumlardaki kalpte yaþamak
Bana yetmez; bilakis derya lazým
Aþk lazým, uçsuz bucaksýz
Aþk deryasýnda çýðlýk atan
Suya dalýp dalýp çýkan bir martý olmak
Ýstiyorum; yani seni istiyorum
Sahilde dolaþtýðýmýz yeter
Denizin ortasýndayým
Sana hadi gel diyorum
Durma gel birtanem
Boðulalým aþkýn içinde
Birbirimize nefes vererek
Öleceksek kumlarda deðil
Sâhilde deðil; denizin dibinde
Ölüp gidelim ve altýnda
Çürüyelim
Koyun koyuna
Soner ÇAÐATAY (22:11) 3 Temmuz 2011 / Wuppertal / Almanya