ÇARESİZ
dilinin ucuna gelir donarya
söylemek isteyipte söyleyemezsin
hep ona çýkar yolun
ayaklarýn pranga,baðlanýr elin kolun
istesende gidemezsin
dalýnda kalan bir çift kiraz
saçakta titreyen bir çift güvercin
çaresiz,üryan iki zavallý yürek
zamansýz yaðan kar
fýrtýna boran
ne arayan var ne soran
kilit vurdu gönüllere bu çaresizlik
sönmüþ ýþýk yüreklerde
deli eder insaný bu sessizlik
içlerde kocaman bir boþluk
nasýl geçecek bu ömür böyle
nasýl yaþanacak sensizlik
nasýl yaþanacak bu çaresizlik
,,,,,,,,yunus,,,,,,,,,,,,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.