Aðla yüreðim aðla aksýn gitsin yaþlarýn Bu gidiþin sonu yok yakar beni durmadan Yýkýldý hayallerim hüsran oldu düþlerim Öbür yandan davet var çeker beni durmadan
Belalar küme-küme üþüþüyor baþýma Hiç kimse aldýrmýyor akan kanlý yaþýma Karabasanlar girer hayalime düþüme Her gelen darbe vurur yýkar beni durmadan
Dost diye bildiklerim teker-teker gittiler Ayak baðý oldum da bir kenara ittiler Her gelen sille vurdu bin bir cefa ettiler Yaðmur yaðar üstüme yýkar beni durmadan
Nedendir bilemedim çektiðim bu eziyet Garibana vurmakmýþ þimdi büyük meziyet Hiç iyiye gitmiyor bu ahval bu vaziyet Hayat bir yýlan sanki sokar beni durmadan
Kara kýþ geldi sanki yollar kapandý bir-bir Dar gelir oldu bana þu kâinat-ý kebir Kazýlmýþ ýssýz yerde bana derin bir kabir Dostlarým bu mezara sokar beni durmadan 08.11.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
mkuruldak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.