Kuruyan aşk misali

Aþkýmýz kurumakta olan bir aðaç gibiydi.
Artýk dayanacak gücü kalmamýþtý.
Çünkü ikimizinde sonbaharý geldi geçiyordu.
Aþkýmýzýn yapraklarý ardý ardýna,
Rüzgarýn akýbetine dayanamayýp bir bir düþüyordu.
Aþk aðacýmýzýn dallarý bir bir kuruyup kýrýlýyordu.
Kýrýldýkça acýyordu ama artýk ne yapsan nafile.
Her þey bitmiþti artýk aþkýmýzýn son dayanaðý olan;
Aþk aðacýmýzýn kökleri olan sonsuz sevgimiz de,
Artýk son bulmuþtu artýk aþkýmýz tüm aþklar gibi,
Tarihin tozlu sayfalarý arasýna karýþýp kaybolmuþtu.
Ve gene tüm aþklar gibi aþkýmýz da mutsuz sonla son bulmuþtu.

Emrah SOLUKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:

emrahsolukoglu Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sen Gittin Ya.. Ayrılık.. Meleğim olursun Bana Kuruyan aşk misali Bir Fidandır Aşk Ne Kadarda Çok İstemiştim? Uyandım İki Kelimeyle Biter Herşey