seslerin süvarisi ve susunç.

Haznesi dolu bir alfabeydi saçlarýn. Çözülse
Çözgüsü karýþmýþ tezgahlara makas deðmez
Ben böyle þýrasý alýnmýþ ayak kokan sulara kapýlýp
Mumlarý yeniden yakmazdým sanki
Bu adada budaklý baðýrsaklarýyla laðýmlar
Akarsulara karýþmazdý. Akarsular da akmayan sulara
Etine iðneler batan haykýrýþ hatta. Ayaklanmazdý

Artýk annesinden doðan çocuðuyla o oðulun
Derisi mühür tutmaz. Hazýrlan
Belkide bu fýrtýnadan hiçbir yaðmur sað çýkmaz

Ben dün gece dizinin dibinde oturdum sularýn
Siyah sütyeniyle seslerin süvarisi yaný baþýmdaydý
Yanýnda dur bilmez bir ruzigar
Ýnsanýn insana bilenince bileklerine
Uçucu ayrýlýklar sürdüðü bir yerden bahsetti
Ýnsanýn yanýlýnca yakýlmadýðý bir yerdi. Öyle dedi
Ve deposu dolu bir ölüm haberi geldi
Soyu kesik bu serüvende. Þimdi sýra
Benim hikayemdeydi. Anlat dedi

Önceleri. Takvimlere tertipli bakan
Takdirleri sýrasýný atlamadan alan bir çocuktum
Sonra þeytanýn davulunu kabaran yerleriyle çalan
Adem oldum. Aldýrmadým
Ak libas altýnda dahi aklý
Ardýndaki dünyadan öc alan ölülere
Sonra gözlerimi geçirip korkudan iliklere
Uykusuz þehirlere iyi gelen baygýn gecelerden
Ve bir tenhada patlayan ayda kalakalan
Masallardan geçtim ben. Gençliðimle birlikte
Gördüm ki bir külkedisi
Kendi masalýna çarpýnca aya karþý ayaklanýyordu
Bütün ayçiçekleri. Doðruluyordu
Doðrudan ýrmaklara karýþan kahramanlýk. Ve insan
Ýnsan karþýsýnda saf tutuyordu o zaman
O zaman bir bakýþ aradým kendime
Beni üzgün yüzümden kurtaracak bir bakýþ
Gitmeye ürpermiþ keskin iki satýr gibi duran dudaklarýn
Ve kalanlara þiir dokuyan tezgahlarýn arasýndan
Bir ay tutulmasýna çýkmak için sevgilim
Kanýmca bu. Kana karýþan bir ayrýlýðýn pruvasýnda
Kalanýn kendi çýðlýðýna iþemesiiydi
Suratýna çarpa çarpa

Ama astýmlý soluðunu sonsuzluktan korumak için
Bütün defneler denize aldanýr sevgilim. Aldýrma
Yýldýzlarýn altýnda yalnýz kalamadýðýmýz
Kalabalýk kalmaya gayretli bir dünyadýr çünki bu
Anladým. Cenabet sularý þebekelere karýþan

282bin11Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: