AYAKLARIM VE SEN
Bu sabah bir hastane odasýnda açtým gözlerimi
Tarifi mümkün olmayan bir acýyý sýrtlamýþlar omuzlarýma
Sanki kýrýlacak diþlerim sýkmaktan kendisini
Bir türkü vardýr bilir herkes ben çok severim
Hatta en çok onu söylerim
‘’hastane önünde incir aðacý, doktor bulamadý bana ilacý’’
Evet doktor bulamadý bana ilacý ve kesti ayaklarýmý
Boyum birden kýsaldý
En kötüsünü düþünmedim hiç bu haldeyken senin dýþýnda
Gelemeyecem artýk yanýna koþar adýmlarla
Ayaklarým koptu bugün yürümekten diyemiycem
Dert yanamýycam sana
Ýyi yanlarý var düþünsene artýk ayakkabý masrafým yok
Ýstemediðim yere gitmediðim zaman iþim vardý kusura bakma
Bir daha ki sefere inþallah yalanlarý yok
Kýþýn kayar mýyým buzda diye ayakkabýnýn üzerine eski çoraplar giymek yok
Islatmak yok paçalarý çamur sýçratmak yok
Sinirlendiðimde duvarlarý tekmelemek yok
Zavallý dolabým çok çekti benden
Öyle bir haldeyim ki helallik istense isteyeceðim senden
Bu sabah hastane odasýndayým
Yine ayný adamým
Yine ayný, telaþeli
Eksilen ayaklarým olacaðýna bedenimden, yüreðimden yokluðun olsaydý keþke
Bugün ayaklarýmla yan yana duruyoruz ilk defa
Seni karsýma almýþým onlarý yanýma
Bakmayacaksýn artýk gözlerime biliyorum
Sanki beni deðil de ayaklarýmý sevmiþ gibi kaçacaksýn benden
Olsun
Canýn saðolsun
En kötüsü ne biliyor musun?
Artýk sana koþacak ayaklarým yok
Dedim ya senin canýn saolsun........
07/09/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.