Alabildiðine körfezin soðuk bir günüydü
Akçay karlarla bürünmüþ adeta gelin gibi
Manzara alýþagelmiþten çok güzeldi
Kordon boyunca sýmsýký giyinmiþ dolaþýyorken.
Telefonuma bir mesaj sesi ile irkildim
Bilmiyorum korktum inanýlmaz daha da titredim
Caným sevgilim balým’’Her þey bitti ben gidiyorum’’
Panikledim oradan oraya koþmaya baþladým.
Soluksuz kalmýþ sesimi yitirip gidiyorum
Sokaktaki insanlar tek tük evlerine gidiyordu
Sanki kaçýyordum sokak lambasýnýn ýþýðýný gördüm
Kýrmýzý bir haleyle çevrili solgun ýþýklar.
Bir toprak parçasýyla sisin ýþýklarý yalnýzca küçücük
Kara toprak parçasýyla sisin kývýlcýmlarý aydýnlanýyor
Soluk soluða bir halde fenere yaslandým kollarýmý
Fenerin ýslak karlarla kaplý bronz gövdesine.
Bir arkadaþýma sarýlýrcasýna doladým
Avucuma biraz kar aldým soðukluðu sanki sakinleþtirdi
Etrafýmda çaresizce birilerini aradým kimseler yoktu
Sanki Akçay bomboþtu sisin içinde kaybolmuþtum.
Oradan oraya geçtiðim yerlerden geçiyordum
Yoldan geçen birine çarptým nefes alýþý hissettim
Karþýsýnda korkmuþ bir çift yabancý gözdü gördüðüm
O an kalbim korkudan duracak gibi olmuþtu.
Ýterek tekrar koþmaya baþladým baðýrýyordum
Balým balým, sevgilim, caným aþkým neredesin
Bir daha görmeyeceðimi sanarak durdum çaresizce
Mýrýldanýyordum eve dönmeliyim balýmý görmeliyim.
Eðer ölmem gerekiyorsa hemen ölmeliyim þimdi
Gözyaþlarým yanaklarýmdan süzülüyor kaderimle mücadeledeydim
Beni yüz üstü býraktýðýný sanarak limana doðru yürüdüm
Soðuktan tir tir titriyordum deniz kudurmuþ gibiydi.
Dalgalar insan boyu sahilleri, limaný dövüyordu
Kendimi buradan atsam ölümü düþündüm bir an
Denizin kâbusu, kentin nefesi gelen baygýn koku
Birden bire hafifledi sis çözüldü uzaklaþtý çekildi.
Uzun uzun dalgalara Akçay’a baka kalmýþtým
Biraz önce ölmek istiyordum dona kaldým
Beklide bu mesaj yalandan, þaka yazýlmýþtý
Gördüðüm her þey, hissettiðim hatta mutsuzluðu.
Yalnýzlýðý bile bu karanlýk azgýn dalgalar
Fenerin rüzgârda titreyen bu küçük alevcikleri
Çaresizliðime kadar her þey beni hayata itiyordu
Durmuþ elimi alnýmda gezdirdim yüksek sesimle.
Hayýr, ayrýlsan da gerçekse beni alt edemeyeceksin
Cesaretim var benim ben balýmý çok sevdim
Kendimi zorlayarak hýrçýn dalgalara baktým
Rüzgârý o buz gibi havayý derin derin içime çektim.
Ellerimi semaya açtým ‘’Yardým et bana ALLAHIM’’
Aðlamamak için diþlerimi sýkarak evime döndüm
Doðruydu gülüm, balým evimizde yoktu gitmiþti
Ben o gün, bugün, yarýn Cennetimde de hep aðlayacaðým...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.