Eski,ahþap bir evin penceresinden dinlediðim her gün, önünden geçerken, bir taþ plâktan gelen o segâh þarký, “Düþtü enginlere bir ince hüzün “adý, kaç zaman oldu duyulmuyor artýk. Pencere kapalý, ýssýz ve karanlýk, dediler býrakýp hüznü plâklarda bahtiyar þimdi o kadýn sokaklarda hangi dert götürdü bilinmez meçhule çýnlar kulaðýmda o þarký Mecnune…
Sosyal Medyada Paylaşın:
segah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.