Gökkuþaðý gibiydim, koyu renk yoktu asla,
Tüm renklerim yok oldu siyaha döndü bahtým.
Diyorsun ki çýnarým baþýn omzuma yasla,
Köle mi istiyorsun gönlünde yok ki tahtým?
Karþýnda gülümsedim yüreðim aðlasa da,
Derdini derdim saydým mutluluk uzak bana.
Çaresizlik dört yandan elimi baðlasa da,
Kaderin son oyunu bu sevda tuzak bana.
Hayallerin peþinde geçmiþi silemedin,
Ayný sandýn herkesi güvenmesi zor geldi.
Mecnun’um diyorsun da Leyla’yý bilemedin,
Hüznünle dolu dünyan ikimize dar geldi.
Mutlu olamýyoruz halinden anlýyorum,
Gün gelecek geçmiþte beni arayacaksýn.
Sýrtýndan vuranlarý kalbinden dinliyorum,
Onlar gibi deðilim öðrenip ayacaksýn.
Sadece sana deðil kara bahtýma küsüm,
Yýllar boyu aðlattý gönlümü alýn yazým.
Dürüstlük yüzümdeki paha biçilmez süsüm,
Bu yüzden kýþa döndü ilkbaharýmla yazým.
Kýymýyor gönlüm inan derinlerde saklýsýn,
Güldürmeye uðraþtým mutluluða düþmansýn.
Kabullendim üzülme anladým ki haklýsýn,
Tutmadýðýn sözlere gün geçtikçe piþmansýn.
Gözümdeki yaþlarla kaybettiðin günleri,
Mumla arayacaksýn gidenler dönmez geri,
Hasretle yana yana özleyince dünleri,
Anýlarda ararsýn gezdiðimiz yerleri.
Uyarmýþtým baþýndan suçlama hiç kaderi.
Yýldýz TOKSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.