Ağaçlar Da Üşürmüş

yüreðimde devamlý ateþler yanýyor
denizi ve açýk havayý özledim
duvarlar üzerime yürüyor, korkuyorum
suskunluðumu dinliyor köþedeki abajur
gidip yakasýna yapýþayým
ben yokum
selâm bile okunmamýþ
nerede benim ruhum
alt dudaðýmdaki kývrýkta birikmiþ
çýðlýðým
koridor boyunca baþýboþ geziyor
yorgun bakýþým
ufkun ötesini arýyor
olaðanüstü hiç bir þey yok!!
mutfaktaki bulaþýk süngeri de kederli
þarký söylüyor
’Güller ve dudaklar þimdi’
gözlüðü takmýþ kedim
genetik þifremi çözmeye çalýþýyor
kedi mia, anýlarý karýþtýrma!!!

perdeyi araladým
balkona çýnar yapraklarý dökülüyor
onlarla rüzgâr diliyle konuþtum
ben de hýþýrdadým
’bahar almalýyým kendime’
aðaçlar da üþürmüþ..

Sosyal Medyada Paylaşın: