Bu eylül yoksun yanýmda…
Çok farklý sensiz güz yapraklarý
Tek tek dökülmüyor..
Terkedilmiþ bir sevda gibi sahipsizce hepsi..
Yokluðundan beri bakmýyorum resmine
Yüreðimide açmýyorum sevdanýn kollarýna bu eylül
Yapayalnýz yürürüm belki sensiz bu sokaklarý
Sensiz basarým kurumuþ güz yaprakarýna
Sen gelme bu sonbahar
Ben bakarým kuþlarýn göçüþüne
Sensiz bir parça daha simit atarým güvercinlere
Bu sefer sen olmadan çekerim denizin sonbahar kokusunu
Gittiðinden beri
Tedavülden kaldýrýlmýþ para gibiyim sanki
Okadar deðersiz kaldýmki
Hiçbir aþk ta geçmiyorum sensiz
Uykusuz gecelerimin arkadaþý artýk hayalin
Rüyalarýmýn en acý sahnesi
Yalnýzlýðýmýn vazgeçilmez tek karesi
Korkularýmýn korkusuz nedeni
Sen….
Ýçimde parçalanan sen
Hayata figüran oynayan ben
Sen gitmek istedin en güzel sahnemden
Eylül gibi çabuk geçtin..
Ve bittin hemen…
Muhammet Taþkýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.