AZAP ADASI

görüyorum ki bir vapur kalkýyor
çýlgýn dalgalara dogur yol alýyor,
gözyaþlarýyla yüklü bir vapur kalkýyor içimden,
durdurmak istiyorum,dur diyemiyorum,
elerimi uzatýyorum elerine dur diye,
gözlerimli uzatýyorum gözlerine dur diye,
ansýzýn uyanýyorum,
avuçlarýmda mutsuzluk,gözlerimde gözyaþalarý...
elimde zamaný geçmiþ bir alt benlik,
yüzümde eskis kadar yeni bir acý,
anlýyorum ki yeni deðil bu yolculuk,
ne zaman uykuya dalsa gözlerim,
hep iki kiþi uyur yatagýmda,
bir gözyaþlarý içinde ben ,
diðeri gözlerimede uyumayan o suret,
ve hep iki kiþi ölür her gece sabaha dogru.
karanlýklara varýyorsa her yol,
sonda sonumu görmem ondandýr,
ondandýr içimde her an yenymiþ gibi bir vapur kalkar.
yeniymiþ gibi bir beden göz yaþýna bogulur her vakit,
ve her vakit iki kiþlik aglarým sancýmdan,
baþ ucumda uykuya dalmamýþ bir sen,
kalbimde uyanamamýþ ben,
kendimi senden alarak gidiyorum o yolda,
yol,yolda bitiyor ve ben gidiyorum