YOK OLMAK NE ACI...

Bir baharýn yarýný gibiyim
Solacak tenim bir kuru yaparak gibi
Düþüp savrulcam bir rüzgârda
Derdimin içersinde harmanlanýp durcam

Kim bilir beklide gazel olup bir tandýrda yanýcam
Ben yana cam dertlerim yanacak sen yanacaksýn
Huzur bulacak yanan bedenim benliðim
Ölüm kokacak tendýrn bulunduðu küçük evde

Ben sürklenecem kokum saracak dört bir yaný
Hüzün çökecek yokluðumun his edildiði mekânlarda
Bir çift gözden düþecek bir iki damla gözyaþý
Matemim saracak bir yüreði

Yarýnlarýma koþarken yaprak olup gitmenin
Gazel olup yanmanýn
Bir hiç olup bir çift gözden yaþ olup akmanýn sancýsý
Bitiþ olacak son nokta olacak yarýným olmadan

Koþarken karanlýklardan aydýnlýklara
Geriye bakan gözlerimin hüznü düþecek yerlere
Umudum bitiþinde yok olmanýn denginde olmak ne acý
Karartýlmýþ dünyanýn aydýnlanmamýþ hali

Sesliliðin dinginliði aþkýn bitiði sevdanýn ölü hali olmak
Tutamadýðým gençliðimin son matemi
Taþ duvar soðuk bir çay volta atýlmamýþ daracýk sokaklar
Derdin zirve yaptýðý son haldeyim

Ey ömürüm kýrkýmdan sonraki halim düþmemmiþ yapraðýn ahengi
Yere düþmemiþ gazel yapraðý
Alýnan son nefesin ince danteli
Yitik aþkýn son nefesi

Umut tükendi
Yol bitti
Nefes alýndý
Mezar kazýldý…

Sosyal Medyada Paylaşın: