Her gece kâbus gibi, yokluðunla yaþadým, Kaç gecedir sarhoþum, gönlüm ayýlmak bilmez. Bölük, bölük kâbuslar, sabaha dek taþýdým, Ýçtikçe içiyorum, bu aþkýn sonu gelmez. Ömrüm sebebin oldu, uçurumun ucunda, Sensiz çok korkuyorum, duvarlarýn içinde.
Yokluðuna uðradým, bir tek sen bana yakýn, Her halatý takarken, sabaha dek geceye. Göz kýrptýðýmý sanma, yüreðim kadar sakýn, Bin bir varlýk içinde, karýþýrsýn niceye. Tel, tel yanýyorum ben, harlanmýþým saçýnda, Korkudan ürküyorum, duvarlarýn içinde.
Ben çile sevdasýný, mesken tutan yoluyum, En gamlý gece gibi, göz kýrpýyorken aþka. Karanlýk deryasýnda, çýldýran bir deliyim, Geceye hece oldum, gündüzlerse çok baþka. Zýpkýn düþüncelerim, son aþkýn yamacýnda, Ölümü bekliyorum, duvarlarýn içinde.
Niye ruhum acýyor, bedenim yýkýlýyor, Ýçimde çýrpýnýyor, nefesimde durgunsun. Niye sana baþvursa, kelepçe takýlýyor, Her atýþta kalbimden, uzaklara sürgünsün. Bilmiyorum ki þu an, aþk zamanýn kaçýnda, Zamaný saklýyorum, duvarlarýn içinde.
Yosun tutmuþ yalnýzlýk, taþýyorum sabaha, Yok! artýk sevinçlerim, sönük acýlarým var. Her gece soðuyorum, hayattan biraz daha, Gün ve gün çýldýrýþým, sýr içerisinde sýr. Canýmdan bir parça can, kayboluyor içimde, Hicraný buluyorum, duvarlarýn içinde.
Bilmediðim varlýklar, hep senden fýsýldýyor, Bölünüyor aynalar, bakýþlarým bin parça. Aklým firar eðledi, çalsýn bir fasýl diyor, Azaba aman eder, içimdeki o sýrça. Bu son orkestradýr, cehennemin gücünde, Son faslý çalýyorum, duvarlarýn içinde.
Fatih Diþbudak
Sosyal Medyada Paylaşın:
zemini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.