AH! BABAM;

Ah! babam;
Kaç yýl oldu sesini duymayalý
Sen gittin gideli kaç yýl oldu.
Erken gittin belli ki yeni anlýyorum.
Anamý bile görmedim o günden beri
Kardeþlerim bile hep uzak durdu benden
Yalnýzlýk zormuþ be babam zor,
Kimsesizlik daha koyuyor insana bu günlerde
Uzak kaldýk, koptuk çevremizden.
Ýstemesekde böyle olmasý gerekiyordu
Sedat aramaz, yýllar alýþtýrmýþtý buna beni
Suat desen imkansýz bu günlerde biliyorum.
Ablama, Nezahata ne oldu anlayamadým.
Hacer el elinde yabancý onu anlarým.
Anam hep uzak kaldý birkez bile gelmedi.
Yinede kalbim kýrýk deðil ama üzülüyorum.
Kimsesizlik üzüyor benide babam
Gözyaþlarým akýyor düþündükce her þeyi
Üzülüyorum sensizlige, yalnýzlýða babam.
Sen nasýlsýn, rahatýn nasýl oralarda
Varmý oradada dünyanýn sýkýntýlarý
Cebinde paran yoksa yaþayabilirmisin orada.
Paraya ihtiyaç varmý ki babacýðým yanýnda
Bir selama hasret kaldýk inanki dünyada
Annem gelseydi keþke bir kez yanýma
Senin kokunu da duyardým anamýn ellerinde
Ýstemedi gelmeyi istemedi be baba
Sen üzülme rahat ol yaþadýðýn mekanda
Duâ ediyorum yaþadýðým her anda ben sana
Elbet bir gün olacaðýz o mekanda yan yana.

29.07.2011
Metin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: