Gid-işine!

Bir insan kaç kez vurulur?..
Kaç hakký vardýr, azrailin iyi tarafýna denk gelip?
Kaç gözyaþýndan sonra sýrýtacaktýr kader, ’Toparlan, gidiyorsun.’ deyip?
Böyle bir þansý var mýdýr lisaný insanca olanýn?

Ya gururun o heybetli bakýþlarýna ’Aðlamayacaðým!’ diye öðüt verip
Onun ellerine dolanýnca anneleþen gözyaþlarýna sinen insan?
Ayrýlýða kaç fiyat biçebilirdÝ?
Ýki ruhun birlik sözü, coðrafi bir mesafenin bölücü’lüðüyle ne kadar yar/alanabilir?
Öyle sanýyorum ki ne mesafeler,
Ne katedilemez hisler ’göz göze verilen yemine’ denk gelemeyecektir.

Beynim sýzlýyor.
Kimliði belirsiz milyarlarca karýncanýn gezinmesi ve
Belli belirsiz homurtular...
Ha, bir de durmadan dürten kalbin tekleyiþi.
Galiba özlüyorum. Henüz buradan ayrýlmadan, vakit gidiþe varmadan...
Özlüyorum.

Alýþmýþsam, kendimden kentine mülteci olmuþsam bir dilim sevgiye muhtaç,
Birini sevip BÝR’e varýyorsam;
Ýntihar militanýnýn o kararlý edasýyla çekiyorsam özlemin pimini,
Oralýk bamb/aþka bürünür!
Toz, dumaný yutar;
Sözcükleri bir bir katlederim...

Her dem bir yalnýzlýkta kýstýracaksa beni gözlerin,
Titretecekse dudaklarýmý, sana duday payý kadar ayrý kalamayaþýmý resmeden;
Ve amansýz bir hastalýða yakalanmýþçasýna dökecekse yapraklarýný takvim,
Deðer mi ellerin, ele?
Deðer mi ellerin, hislerin, sözlerin?

Beni ararsan,
Ýntihar militanlarý sana da varýrsa þayet;
Cümle sonundayým.
Bomboþ bir yolun,
Soðuk kaldýrýmlarýn,
Bilhassa gözlerimin uçurumundayým.
Kumsallarýna ne resmetsem, intikam alýrcasýna siliyor deniz.
El, el’e ölürken; el ele ölüyor yaþlarým.
Yaþ’ý sorulmaz yaþlarýn, k/ayýptýr k/ayýp.
Sen salýna salýna yürü kumsalýmda,
Ben, bütün matematiksel iþlemlere dilenir sayarým adýmlarýný.
Uzaklaþtýðýn kadar yakýnlaþýrsýn bana, bilirim.
Ýsyan etmem, inkâr da etmem;
Yeminimi bozacak her yolun baþýna pusu kurar,
Bir bir cinayet iþlerim!

Sosyal Medyada Paylaşın: