Gölge etmeyin
Zoraki kimseyi rahatsýz etmem,
Kimseyi aramam, tartýþmak için.
Ýllâki gel demem, davetsiz gitmem,
Anlamadým gitti, sitemler niçin?
Ayný frekansý bulmak kolay mý?
Herkesin koþusu farklý kulvarda.
Ýçime kapanmak, korkunç olay mý?
Ya da gezmiyorsam sizin bulvarda.
Kimisi zirvede, kimi çukurda,
Herkes bulunduðu yerden konuþur.
Ýhtiyacýmýz yoktur çakala kurda,
Diller ayrýlýnca, zýtlýk oluþur.
Kimde safra varsa, kusarak döksün,
Ýyisi, kötüsü çýksýn ortaya.
Riya maskesini, yüzünden söksün,
Ne gerek var ki? Afra tafraya.
Üslubumuz ayrý, meþrepler uymaz,
Ýbret alýnmazsa, tartýþmak niye?
Ben onu anlasam, o beni duymaz,
Lafügüzaf etsem de, dinleyin diye.
Uzak durun benden, gölge etmeyin,
Gerçekten mutluyum, yalnýzlýðýmda.
Hiç kimse bilmese, dostuyum neyin,
Yüz binlerce can var, bir sazlýðýmda.
Öfke saçýyorsam kýzmayýn bana,
Umut daðýtýrdým, umutlu olsam.
Öyle cömerdim ki vermekten yana,
Dünyayý verirdim, kendimi bulsam.
02.06.2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.