EYİDİR
Þu dünya hevesi güldüm eðlendim
Boþ boþa gülmekten düþün eyidir
Söylendim kendime bir kahir bildim
Tembel oturmaktan yaz çiz eyidir
Helâl ye,haramý katýða katma
ALLAH kerim deyip bürünüp yatma
Namerde güvenip hiç etek tutma
Yorulmak yollara düþmek eyidir
Bu dünyada insan hatasýz olmaz
Adam,adam olsun varý sorulmaz
Söyle sözün aðzýn dilin yorulmaz
El içinde söz sohbette eyidir
Tüccar alýr,satar fire düþünür
Onun da ben gibi ömrü aþýnýr
Yedirdiði dost,düþman mý kim bilir?
Varýn hayýrlýsý helal eyidir
Her yürüyen adým kâra mý gider?
Adýmý hayra/mý,þerre/mi gider?
Oturup dövünmek borcu mu öder?
Boþ adýmla yol yürümek eyidir
BESTÝ kim anlar ki garip halini?
Ekmek parasýna soydum gönümü
Coþan sele aksam namert elini
Verse baþa kalksa yine eyidir
EKMEK PARASINA SOYDUM GÖNÜMÜ
Çok çalýþmak paralanmak
BESTÝ KOÇ
BESDÝ CE
EYÝDÝR...iyidir
KATIK...yediði yemek,ekmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.