vicdanýn perdelendiði arsýz sahil
dalgalarý yosunlanmamýþ taþlarý kýran
azgýnlýk
kamçýlanmýþ kýrbaçlanmýþ sýrtlarda derin izler
aklýlarda prangalanmýþ sözler
her yemin sonrasýnda arsýz
yüzsüz
kabulsüzler
görüyorum artýk kör deðilim
sert bir rüzgar esiyor gönlümden
asi
hoyrat bir at gibi koþan zamanýn
cennetten düþmüþün arsýz
suratsýzlarý
boþaltýlmýþ umutlarýn
kahrolasý düzen denilen düzmecenin
gecenin ve gündüzün karanlýðýnda feryad edenin
duyarsýz aldýrýþsýzlarý
cepkenine kahramanlýkmý sýðdýracaksýn þimdi.?
insanýn gölgesinden bile korkan içi boþ lelsefelerin
vicdansýzlarý
bana ahkam ona ahkam hayasýzlarý
zil zurna sarhoþ ettin içmeden beni
ayakta duramýyorum
içleri boþaltýlmýþ anneler satýlýyor
her gün yerine bir yenisi katýlýyor
namus mumla aratýlýyor
haykýrana hücre müdaheleye parmaklýk takýlýyor
sen
ilk zamanýn kötü aktörü melun
duyarsýz
satýlýk hikayeler masallar
þiirler son sahneler
perdeler
arsýz
gidiyorum bu akþam
kendime kýzacaðým yine
görüntüde sana benziyorum
içim öyle deðil biliyorum
ama ben çok kýzýyorum / sana dýþardan benziyorum diye
zaten lanet ediyorum ya da
islah diyorum...................