YÜREĞİNE BELE BENİ...

.......................................................yürek yangýným sanadýr bu þiir!..


ateþi alýrken kiraz dudaklarýndan
yandýrdýn kor yüreði
susamýþtým çöllerinde gezinirken aþkýnýn
bir damlacýk cansuyunla c/kandým
filizlenip gönlüne sarmaþýk oldum
açtým pembe çiçekler misali
sarýldým ince beline birtanem...


sensizliðe nasýl dayanýrým bilmem
belki de hasretinle ölüp giderim


Okyanus rýhtýmlarýna sýðýnýrým
martýlar yoldaþým
melek yüzün teyet geçer yanýmdan
gülümsemelerine buseler konar
sen uzaklara giderken gönülüm aðlayacak
sýrýlsýklamým sevdanýn bulutlarýnda...


ah çektikçe her geçen saate
batan güneþin kýzýllýðýnda sen varsýn

deniz dalgalarýna vurdukça yalnýzlýklar
kumsallara damlýyor özlemler
kimden mededet umsam da götürse beni
hangi yelkenli alsa yanýna
süzülüp gelsem bir güvercin gibi kollarýna
þevkatine sýðýnsam
derbeder ömrümü sana adasam!..


öpsen sýcakcýk alevlendirdiðin dudaklardan
sarýlsam boynuna delice
deniz gözlerinde yakamozun olsam
koklasam iðde koksu düþmüþ saçlarýndan
unutsam sensizliklerimi...


uzaklardayým... hayallerdeyim... aðýtlardayým...


sevmiþim birkere seni yürek özüden
özlemlerime dürülüp kahrolmuþum yýllarca
yazlarýmda üþümüþüm aþkýna
güzlerde direncimi bilemiþim umutla
kar tanelerinde sevgini aramýþým
bitsin gayri hücrelerde soldurulan yüzler
ýslatsýn yüreklerimize düþen yaðmurlar
haydi gel yüreðine bele beni...


Zafer Direniþ
...

27 Temmuz 2011 Çarþamba 11.00 Lahey


Sosyal Medyada Paylaşın: