kaygýsýz kuþlar ötecek balkonumuzda sen gök rengi bir kahvaltý hazýrlayacaksýn çocuklar haylaz þarkýlarla okula gidecekler iþte ömrüm ister böyle yýlýþýk ister böyle serseri nasýl olursa olsun gri bulutlara sarnýç hüzünlerimle yalnýz sana doðru akacak... yine hiçbir þarkýyý ezberleyemeyeceðim varsa yoksa aþk sonelerinden mýrýldandýðým iki üç dize olacak aklýmda ama kanýmda kaynayacaksýn mutlu olacaksýn aðaçlar saçlarýnda arsýz çocuklar gibi cývýldayan sesinle baþka bir kekik kokulu baharda hýþýrdayacaklar... deniz aþýrý masallarla avunmayý öðrenemedik ve hiç öðrenemeyeceðiz bol ve seviþken düþselliklerle geçecek içliði acýyla yamalý utancýmýzýn sözsel ömrü ve kahkahalarýmýz yerli yersiz leyla hiçbir serseri ne yapacaðýný nereye gideceðini bilmez olduðum yerde duracaðým kalmak sana kalacak... ince bir çizgiyle ayrýlacaðým ufku yorumlamakta boz bulanýk susmalarýndan isteklerim temizce sabaha hazýr yorgun ve sevgisiz bir kalabalýðýn ortasýnda baðýracaðým doðaya yakýnlaþmalarýmýzý aldatan gidiþini aþk dolu dinç ama yalnýz seni sevmenin farkýný tek tek anlayacaklar aðlayacaklar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Çelikdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.