aþk içimi rahatsýz etmekten utanma
serbestliðini yay hücrelerime
gecelerime ay’dan önce uðra
usulca sakince mutlu et yanaklarýmý
güneþ öperken sabahlarý
aþk dýþýmý sar bir bütün
senin kokunla ayakta durduðumu
ansýzýn gelen fýrtýnalarda etkilenmediðimi
dünyamýn seninle habire geniþlediðini
habire anlam kazandýðýný unutma
aþk ellerimi dolu avuçla
nereye gidersen beni de götür
beni de bu gezegende nadide çiçek kýl
acý tatlý gerçeðinde
zira razýyým senden eseceklere
aþk benimle konuþ
hecelerini tümcelerime serpiþtir
ruhuma (s)in
derinliðime keþfe çýkar gibi düþ
dokunaklýðýný ser üzerime
ve hem sýrrým hem aþikârlýðým ol
ben gözlerinde söz yaþarken