İlkbaharı İstiyorum

Kýþ mevsimini yaþýyordum yüreðimde.
Önceleri il rüzgarlar esmeye baþladý hayatýmda.
Sonra yapraklar birer birer döküldü gözlerimdeki yaþlar gibi.
Benliðim darmadaðýn oldu.
Kendimi toparlamak çok uzun sürdü.
Önce sararmýþ yapraklarý süpürdüm.
Bana acýlarýmý hatýrlatan her þeyi temizledim.
Sonra suladým süpürdüðüm yerleri.
Yüreðimdeki ateþi söndürdüm, ferahladým azda olsa.

Kapýmý kimseye açamadým bir müddet.
Yüreðimi yine darmadaðýn ederler korkusuyla,
Kendi kapýma bile yaklaþmaya korktum.
Kalbim yokmuþ gibi yaþamaya çalýþtým.
Ama zaten beni yaþatan kalbim ve onun atýþýnýn sesiydi.
Kalbimin varlýðýný kabul ettim.

Artýk kimse kirletmesin kalbimi
Kapýmdan giren her yürek bir gül açtýrsýn gönlümde
Solmayan kokusu hiç gitmeyen güller.
Kimse yapraklarý sarartýp döktürmesin gönlüme
Ben þimdi ilkbaharý yaþamak istiyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: