Tenindeki parfümün kokusunu saymazsak Bir vakitler burnuma Karadeniz kokardýn Saniye yýl olurdu sesimizi duymazsak Telefonda be gülüm bana ne dil dökerdin
Aklýna estiðinde sokaðýma gelirdin Gayet þýk ve yerinde giyinmeyi bilirdin Balkona çýktýðýmda neþelenir gülerdin Her gün köþe baþýndan gizli gizli bakardýn
Dudaðýnda bir ýslýk tuttururdun çoðu kez Bir taraftan korkardýn el görürde çýkar söz Ýlkbahar’a dönerdi sarý saçlý solgun güz Leyla’yý Mecnun yaktý beni de sen yakardýn
Kaçamak buluþmalar tatlý gelirdi bize ’Prensesim’ diyerek baþlardýn hemen söze Bazen nazar deðerdi senle gelirdik göze Ne zaman kavga etsek önümde diz çökerdin
Bir masaldý aþkýmýz efsaneydi o yýllar Aramýza girse de ayýramazdý yollar Ölçüsüzdü sevdamýz boþtu para ve pullar Saçlarýmý okþayýp derin bir ah çekerdin
’Sevgi emek iþidir’ bende çok emeðin var Önce Rabbi bir bildim sonra da seni ey yâr Beni yine o eski hevesinle sev ve sar Unutmadým bir bana sen boynunu bükerdin
ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.