Ben her gün Biraz daha ölüyorum Acaba kimse farkindami? Kendi kendim ile Mücadele eder iken,savasirken Icimde yüregimle Bugün ile yarin arasinda Var olanla Hayallerimin kiskacinda Sanmiyorum,
Yasamak ne kadar zormus Acilara kürek cekerken Kara kara bosluklar Üzerime geliyor Yinede kacmak Aklimin ucundan bile gecmiyor Geriye biraktiklarim Göz yaslarimda bogulsalarda Anliyamiyorum,
Canimin ici sizliyor Yikarken dünyalari Geriye biraktigim mirasin Yangindan baska bir sey olmadigini, Ezkazin arasin da en cok sevdiklerimi gördükce, Dayanamiyorum,
Ruhum daraliyor Dönüsü olmiyan Bir yolculuga girmisim gibi Kendi düsen aglamaz diyen Halt etmis Ben agliyorum Hemde nasil Susturamiyorum,
Bilmiyorum da Yarinlar neler getirecekler Pisman olma ihtimali Her an gözümün önünde bulunsada Gönlümün, Kalbimin sesini duyar gibiyim Ne olur af edin beni Ben,ben Gidiyorum,
(Berlin,25.07.2011)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.