umudlarım

Kaldýrýn önümden köhne puslarýný,
Toprakla haþýr neþir parmaklarým olmalý,
Silin ismimin önündeki tüm yapay yalanlarý,
Yaþýyorsam adým insan olmalý.
Akþam üzerleri varmalýyým tahta kapýlý eve ,
Bir sýcak nefes vardýr yaþama dair.
Paylaþmak istedigim bir avuç umud ve ekmek,
Suçum eþitlik istemekmiþ memlekette,
Böyle aydýnlanýr karanlýgý korkunun,
Oruçta tutulur,tanrýda bilinir,
Lakin köle olmak yok kaypak deliligine cehaletin,
Kýyýsýnda kulaç atmak var okyanuslarýn,
Derinliginde uyanmak var gerçegin,
Vurgun yemiþ olsakta saçlarýmýzdan,
Unvansýz yüreklerle insan olmak var serde,
Akþam üzerleri varý verdigim tahta kapýlý ev,
Avuçlarýnda umudu var ,emegin,
Kara gözlü sabah çayý gibi keyfli,
Özgürlügüm özgürlügüdür umudlarýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: