Gülen yüzlerim gülmez oldu,
Balkondaki çiçeklerimiz soldu,
Kalemim bile þiirlerimi yazmaz oldu.
Kuþ olsam senin yanýna gelsem,
Sana kurlar yapsam þarkýlar söylesem,
Benimle beraber yuvama döner misin.
Býrakýp gitmen kalbimden vurdu,
Acým,kederim,benzim soldu,
Yemeden,içmeden kesilen ben,
Hasretle özlemle yollarýný gözler oldu.
Sevemem,sevmiyorum desende,
Mutlu olmasan da evine dön artýk.
Bana bu saatten sonra inanmasan da,
Sadece ve sadece,
Seni ne çok sevdiðimi bil.
Ýnsanlar hata yapabilirler,
Piþmaným,üzgünüm bin piþmaným,
Bana son kez bir fýrsat daha ver,
Kalbindeki lekeyi silemem biliyorum,
Sevgilim yalvarýyorum,
Dön yuvana diyorum.
Saçým,sakalým birbirine karýþtý,
Aðlamaktan gözlerim görmez oldu,
Geleceksin diye yollarýný gözler oldum.
Dön aþkým 4 yýlým ölümüm,
Kalbim artýk tekler oldu,
Evim,yataðým,bedenim buz gibi,
Son kez evine dön desem döner misin...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.