UYUYOR İNSAN

Yýldýzlar kayýyor semada
Yaprak kýmýldamýyor
Aðustos sicaðýnda kaldým
Umutlarým yanýyor

Tabiata yön veren ahenk
Yerküre hala havada
Kendimi derin düþünceye saldým
Ýnsanýn isyanýna yüreðim kanýyor

Sokak lambalarýnýn etrafýnda
Biçare kelebekler
Ýmtihan hattýnda
Ölümü bekler.

Ya insanýn,elit’i tebasý
Ve ölümsüzlüðe çabasý
Sýnýrlanan hayatýn
Sonu yok mu sanýyor.

Deniz kenarýnda kahkahalar
Çýlgýnlýðý seyreden balýklar aðlýyor
Ýfsadýdýr insanýn kendi belasý
Huzurunu isyanýnda arýyor

Bu gece derviþlik çöktü üstüme
Bunlar da kim, bu hal neyin nesi
Yokmu sanýrlar, Dünyanýn kimsesi
Sahibini bile kimse saymýyor

Bu suskun hali Dünya’nýn
Ýsyana cevpsýz kalýþýmýdýr?
Bir uyanýþý gelmez mi bu rüyanýn
Ýnsanýn Dünyaya aldanýþýmýdýr

Haykýrmak gelir içimden
Eyy insanoðlu uyaaannn
Korkuyorum Dünya’nýn gidiþinden
Ne zaman gelecek bilinmez tufan...
Sosyal Medyada Paylaşın: