SON İSTEĞİM

Topraðýna layýk olduðum bilsem,
Þu ceset Mekke’de çürümek ister.
Hak nasip etse de orada ölsem,
Son nefes yayanca yürümek ister.

Kalk emriyle hemen uyanýp, koþsam,
Mahþer engelini kolayca aþsam,
Günahlarým bitse çölünde piþsem,
Sadece sevaplar kürümek ister.

Medine topraðý devadýr derde,
Dosta komþu olmak kalmadý serde,
Cenazem emanet olsun dört merde,
Ruhum Medine’de farýmak ister.

Peygamber yanýnda hazýr olsaydým,
Ebû Cehillere karþý ölseydim,
Bin beþ yüz yýl önce orda kalsaydým,
Naaþým Bedir’de erimek ister.

Nice zorluklarla cihat yapýlmýþ,
Ölen kâfirlerin kaný sepilmiþ,
Ebû Süfyanlar hep zanna kapýlmýþ,
Bu caný Hendek’e sürümek ister.

Hak etmeden dosta olunmaz yaren,
Bulunmuyor sabah, akþamda deren,
El açan çok ama azaldý veren,
Dursunî Uhud’da çürümek ister.

Dursun Yeþil –2008


Sosyal Medyada Paylaşın: