aðýr aksak oynuyorum oyunumu
ne haddi var attýðým kazýklarýn
ne de hesabý
tutan da yok ki muhasebe edeyim
kendime karþý zaferlerimi
yalanlar söylüyorum uluorta
inanýyorum sonra ben bile
pembe…beyaz…kara
ne fark eder
yalan ya iþte sonuçta
bir þarký vardý
yýlandan korkmazmýþ þarkýcý
korktuðu kadar yalandan
be hey adam
korkulmaz mý hiç yýlandan
ne sinsice yaklaþýr arkandan
zaten deðil mi ki
yalana da bulanan bir yýlan
sözcüklere boðuyorum dünyayý
anlamýyor hiçkimse çoðu zaman
ki söylemiyor hiçbir þey
sessizliðe düþüyor cümle alem
satýyorum bir þeylerini birilerinin
pazar yerinde
üç tanesi on kuruþa
çýkmýyor hiç
ne bir alan ne de soran
güçleri mi yetmiyor
mal mý çok kalitesiz
olmuyor
yürümüyor böyle iþler
bir aþk þarkýsýna dolanýyor dilim
biraz hüzün
biraz yalnýzlýk
affedin ama
aðlamayacaðým bu defalýk
kuþanýp zýrhýmý silahlarýmý
cenge çýkýnca
bulamýyorum hiç kimseyi meydanda
savaþýyorum yapayalnýz
kendi yalanlarýmla
hey! yönetmenim
ben bu senaryoyu sevmedim
çok karamsar baþ oyuncu
hem karman çorman
adamýn bütün replikleri
üstelik de çok bildik
olaylarýn kurgusu
bence tutmaz bu filmin konusu
hele de
hiç vurmaz seyirciyi
belli
sýradan bitecek bu öykünün sonu
aðýr aksak
devam ediyor hayat
kendime oynuyorum
yalan oyunumu
atilla güler