Bir bebeðin busesi gibi girdin hayatýma…
Sevdaya öle küskündüm ki sen geldiðinde. Yüreðim simsiyahtý renklerim solgun duygularým yorgundu. Yaþamýþlýðýn ötesinde bitkinliðim vardý benim…
Ýnancýmý yitirmiþken, yüreðimi parçalamýþken geldin bana. Býkmýþtým hayattan yasadýðým her güzel þey tokat gibi çarptý suratýma yýllarca. Býrakmýþtým denizlere içimde ne varsa, okyanusta kayboldu sanmýþtým… Taa ki, sen gelene kadar…
Bütün yitirdiklerimi topladýn sanki okyanusun derinliklerinden. Gözlerine her bakýþýmda yeniden doldum… Yenilendim sana her bakýþýmda ve yeniden doðdum…
Þimdi sen öyle bir dünyasýn ki içimde, daha önce hiç yaþanmamýþ. Daha önce hiç keþfeden olmamýþ…
Kendi içimde bilmediðim þeyleri yaþýyorum þimdi. Meðer tanýmadýðým ne çok yaným varmýþ...
Hayatýn ne kadar güzel olduðunu anladým seninle. Ýçinde sen olunca yaþamak öylesine güzel ki…
Öylesine bir sevda ki yüreðimde bütün iklimler birleþse yinede böyle bir bahar yaþayamaz kimse…
Sen baharsýn içimde; bütün çiçeklerin aþka açtýðý, kelebeklerin dans edip coþtuðu, sevdanýn her an tazelendiði bir baharsýn…
Ay’ýn sahile vurduðu o esrarengiz mehtap gibisin. Sahilde dolaþýrken büyülendiðim o tatlý yakamoz gibi…
Bazen gülüþünle titretiyorsun yüreðimi. Sen gülünce içimde tomurcuklar yeþeriyor açmaya yüz tutan, sen gülüyorsun ben yeþile boyanýyorum gözlerinde…
Bazý zamanlar hayalini düþlüyorum. Ellerin ellerimin arasýna gelince vücudumun titreyiþine engel olamýyorum, volkanlar patlýyor içimde ve ben alev alev yanýyorum, eriyorum bakýþlarýnda…
Ya o yüzünde ki utangaçlýðýnýn pembesi, hani o yanaklarýnda açan goncalar var ya, iþte bu sahne ömrümün son perdesi. Bakýnca hayranlýðýmý gizleyemediðim en tatlý duygu…
Seni öylesine seviyorum ki; sanki her nefes alýp veriþimde seni çekiyorum içime.Seni sevdikçe sen oluyorum seni yaþýyorum usulca. Seni hayallerimle, seni umutlarýmla ve tüm benliðimle seviyorum...
biLaL kaÇmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.