Bir Şiir Çok Çalkantı
dudak dudaða gelmiþ geceyle þafak
uzaklaþma kalbimden Tanrým
kirpiklerim yýldýz yanmasý
aðlarým
saçlarýma düþmüþ ay
dizleri kanar
ellerim kucaðýmda somurtmuþ bakýnýyor
an gibi kalmýþým sonsuzlukta
kim kimin baþýný okþayacak
yukarýdaki tek bulut savaþ diyor
Çýnar aðacým balkonuma gülüþler hýþýrdatýyor
kuþlar güleç çocuklarýn masallarýný anlatýyor
kuþlarý daðlara götür rüzgâr
ben öperim özlemlerimi
keman sesinden dinlerim çýrpýnan kanatlarý
tenime giyindiðim o sapsarý ürperiþle
soloya durmuþ boðumlar
ay bile þimdi sükutta
yaþam doldur boþalt, doldur boþalt
karýnca sýrtýnda bir su bardaðý
bundan böyle
sudan sebeplerle
kaçamam ölümlere
sol yaným üþüme
söylen, susmasýn dilin
gece oldumu korkmasýn þiirler
diretebilsin sevgi sevgi diye
kaldýrýmlarda çilekeþ kunduralarýn sesleri bitince
dönüp bakmaya cesaretin olsun
dudaklarýnda ayný ezgi ile ezilenlere
bu memlekette
suskun
sevilir hüzünler
bedenimizde tüten her renk daðýlýrken göðe
Nazýmlar
Ahmedler
aðladý hep yerimize
çarpmasýn kaderin tokadý hiçbir pencereye
akþam elleri dolu dönen babalara
bayramlýk afacanlýklarýyla
sýmsýký sarýlsýn çocuklar
ve kurumadan çiçekler
paslý çiviyi söküp attým içimden
artýk biliyorum
herkes kendi benliðinin nuruyla arýnýrmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.