zengin aþk, acý doludizgin ve nisyana mail kibir
iþte ...
ýssýz gürültüler
maviye boyanan camlar
beyaza aðarmýþ çamlar...
yanardýn buz gibi ellerimde
kafesi tutuþurken o mevsim
bir irkilir bir pusardým
kahve yetimi saçlarýnýn kokusuna
öleyazardý aklým, diyemezdim
sen yanýmda olsan da açtým
kudururdu gübre yemiþ otlar gibi
baþak baþak akardým sana
geniþ kelimelerin dar kulvarlarýna alýrdým seni
düþerdin aciz mýsralarýma...
þiir olurdun;
kâh ayazý bozuk
kâh rüzgârýný azýya almýþ
ama hiç eþiði atladýðýný hatýrlamam
itiraf ederdi dizeler
bazýlarýný anlatmaya yetmezdi kelimeler
bazen oyun isterdi yürek
zaman içinde oynanýrdý bu eðlence
ama sen zamandan münezzehtin
ve sen b/aþkaydýn iþte...
ama benim olmalýydýn
içimdeki kuþlar da öyle söylerdi
truva rüyalarýma sýzan periler de
gurbet uykularýna yatar
muzaffer bir güneþle tepiklerdim sabahý
düþerdin aklýma
kahvaltý sonrasý, yatmadan önce
matem rengi gözlerin
ve mütemadi gülen denizler
harekeli gülerdim kendime
þetteli aðlar...
sen baþkaydýn
sen benim mavi ülkem...
eriþilmezliðinin katsayýnca inat kusardým
tövbelerimin çoðu bu zamanda tükenmiþtir
senkronu tükenene dek seveceðim üflerdi ciðerlerim
ahrazlýðým altýnda ezilene dek siluetini ezberlerdi dilim...
istanbul girdi sonra araya
aldý seni benden
sakladý iki yakasýnýn arasýna...
asýlsýz ihrama düþtü dizeler
muta paylý sevgililerim olmadý deðil
yerini sevmeyen güller gibi
birer birer döküldüler...
ahraz bir aþk eskisiydim gayri
dolandý durdu mihrabýný arayan sesim
ne Musul kaldý ne Selanik, seslenmedik...
sonra, hayli zaman ezdi üzerimi
yazarken ayrýlýyordum senden
bitirinceye dek küs
sen baþkaydýn artýk
ve muhtemel baþkalarýnýn bahçesine süs...
bense hastaydým
onulmaz bir haletin dar gömleðiyle
ve alýþmalýydým artýk
isimsiz tedavilerin ucu açýk iðnelerine
ihtimal kýrýk kanatlý bir kalem tutacaktým
yaþayacaktým yine
saðý sakar, solu esrik
isyaný boca etmiþ külleriyle
burcu tamire gelmez
baþý boþ bir mürid...
uçtu gitti iþte zihnime ilikli mehir
kalýverdi tek baþýna tortusuyla
tersine akan nehir
oysa bakýþýn onarýrdý her daim
bir damlan bile yeterdi
hiç bilemedin belki
hem derdimdin, hem tedavim
maviyi görmeden solan gül tomurcuðumdun
ve ben sana dünden taburcuydum!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi