İKİNCİ BAHAR
Bir masal, þarký gibi aþkýmýz.
Sevdalar ülkesine yelken açan.
Ýki isim vardý o ülkede;
Gönül ateþi sen ve
Gümüþ bakýþlý ben.
Leyla ile Mecnun yani.
Özlemle yanarken içimiz
Bir tatlý buse gönderirdik
Hicranla dolu yüreklerimize.
Sonra koþardýk usanmadan
Heryer kýzýla boyanana dek...
Öyleki sarp yokuþlarý aþardýk.
Bitmeyen, sonu gelmeyen yol gibi
Bizim þarkýmýz.
Asla tükenmeyecek olan.
Ne geceler, ne gündüzler
Seni doyasýya yaþamaya yetmiyordu.
Ergüvan aðaçlarý bizim için açar
Ve bizim þarkýmýzý söylerlerdi.
Bizim þarkýmýz ’ikinci bahar’
’Ýkinci bahar yaþýyor ömrüm...’
Bu bizim þarkýmýz ey sevgili!
Umutlarý, sevinçleri, kor olan yüreklerimizi
Dinledikçe alevlendiren.
Saðnak olarak yaðsada üzerimize
Hicranlar, ayrýlýklar, hazinler...
Söndüremez, susturamaz þarkýmýzý
Daha bir alevlendirirdi.
Zira ülfet sarmýþtý ruhlarýmýzý
Adeta ýþýðýný veriyordu içimize.
Bu yüzden ’Ay yüzlü güzel’
Ve dilinde tatlý bir naðme;
’Ýkinci bahar’ oluyordum.
Birbirimize mübtela, yaran idik.
Daðýnýk tüm halleri bertaraf ediyor
Hayat yolunu bulan biz;
Gökler dolusu ýþýk saçýyorduk
Yüreklerimize, yüreklere...
Hamiyet Yalazan
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHABBET-İ HAYR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.