güneþin en kýzgýn anýydý o an
nehirin üzerinde nilüfer yapraklarýný gölgeleyen
söðüt dallarý sere serpe
yüreðimde
yangýný gördüm sensiz
sessiz
içimde suya hasret kalmýþ
fidan gibi
hasretin dolaþýyor
hadi artýk kanmalýyým susuzluðum
yaðmurum ol yað þu gönlüme
bardaktan boþanýrgibi
sýrýlsýklam olayým
ya güvercin kanadýna tutun
rüzgara býrak kendini
gönlüme aþk dolu bulut gibi gel
senin gözlerinde en güzel mavi
sözlerinde aþkýn her hali
kalmadý gönlümün sensiz mecali
gönlüme aþk dolu yaðmur gibi gel
yoksa
ben kururum
sensiz buralar
çöl ortasýnda suya hasret kalýrým
ölürüm sessiz kayboluyorum
nefes nefes
hiç olurum
ben
güle ölürsem eyer
aþka dirilir gönlüm
çöl fýrtýnasýna tutulsada kalbim
görürüm ihanetin tozunu zerrelerini
aþka
kahretsin kalbim
gelmezsen
silerim bütün sayfalardan adýný
sen benim
sol yanýndaki sancýdan habersiz
her akþam sensiz
her aþkam sessiz
aðlar sabahlar dururum
oysaki ben önce
denize sevdalýydým güneþe tutkun
gözlerinden gönlüme yediðim vurgun
hasretinden halim yok yüreðim yorgun
böyle kalýrsam eyer
gül
sana ölürüm dargýn...........................................