“BEN SENİ ÇOK BÜYÜK SEVDİM”

Adýna sevda dedim, ateþinde yansam da
En nadide köþemde, yüce mekân kurdum ben
Nazarlardan sakýndým, uzaklardan ansam da
Yoluna kurban kesip, niyazýna durdum ben

Ýkrar verip, ant içtim, yemin ettim her güne
Baþka göze deðen göz, gider dedim sürgüne
Kora attým tek caný, hesap günü vergine
Solumda ki meleðe, diyetimi sordum ben

Boz kýra güller dikip, bülbüllere ünledim
Donan þu yüreðimi, þemsim ile demledim
Yudumlayýp içtikçe, sonsuzluk sersemledim
Özünde ki çeþmeye, hayra sebil ördüm ben

Bilirim kolay deðil, hasret yakar baðrýný
Yokluðunda çekerim, dayanýlmaz aðrýný
Daldýðým bakýþýndan, hissetmiþim kahrýný
Islak bakan gözlerden, yüreðini gördüm ben

Gönül denen mahzende, demlenen hislerimdir
Külümden her doðuþum, alazlanan serimdir
Baðrýmda hatýraný, saklayacak sinimdir
Ecele boyun eðip, çoktan caným verdim ben

Ayrýlýk saatinde, dil baðlanýr boðazda
Kurumaz ak mendilim, dinlediðim her sazda
Can göçünü çekince, ruh donarmýþ ayaz da
Vazgeçemem telinden, et týrnakla birdim ben

BOZOK kýzýn gönlünde, ölmeyen efsanemsin
Mücadeleci yaným, var oluþ felsefemsin
Anadolu yiðidim, batýda ki efemsin
Karaca oðlaným dedim, ne gönüller kýrdým ben

ALÝYE UYANIK




Sosyal Medyada Paylaşın: