YELKENLİ

ufukta nasýlda gidiyor yelkenli

baktým da ardýndan

el salladým giderken

mavi sulara açývermiþ yelken

kýzýllaþan ufukta

kaybolacak birazdan

kimlere veda etti

kimleri gözü yaþlý býraktý

baktýmda el salladým ardýndan


DOSTLARDAN ÝNCÝLER




Çok hüzünlenirim ben, ufuktan gün batarken,
Yamaçlar bakýrlaþýr, denizler þarâp olur.
Ümit dolu gönlümden bir gün daha biterken,
Beyhûde geçen günler, bana ýzdýrâp olur......HÞT



þirine yine büyük bir üstadýn þiri ile yorum yapalým.

SESSÝZ GEMÝ

Artýk demir almak günü gelmiþse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuþ gibi sessizce alýr yol;
Sallanmaz o kalkýþta ne mendil ne de bir kol.

Rýhtýmda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlý hayatýn ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiþ ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden

Yazar : YAHYA KEMAL BEYATLI

kizilbaba

BÜYÜK ÜSTADA SAYGILAR DUALAR



Güderken ufukta gün soluyordu
Gözüme hüzünden yaþ doluyordu
Bitmeyecek hicran can buluyordu
Yaðmurlar yaðdýrýp el salladým ben.....ARASCAN





Sen sahipsiz olamazsýn
Kâlbinde esenin vardýr
Sarý saçlarýnda rüzgâr
Yellere küsenin vardýr


Aþkýn bir yel deðirmeni
Yel eser döner dümeni
Baþým döndü taþým döndü
Un edip eledin beni

Daracýk sokaklardayým
Kâlbi un ufaklardayým
Ay ýþýdý yüzün gördüm
Yine düþ tuzaklardayým

Söyle aþkýn rüzgâr gülü
Bu ateþi kim söndürür
Baþým döndü taþým döndü
Esen yeli kim döndürür......þaban aktaþ





O yelkenlide sen ve ben
Dönmüþüz gençlik çaðýna
El ele, göz göze
Açýlmýþýz denize.
Deniz kýzýl, deniz sessiz
Sen kimsesiz, ben kimsesiz
Acýlar dize dize
Açýlmýþýz denize
Sessiz sessiz...FATMA BÝBER

Sosyal Medyada Paylaşın: