Kuþlar çekilirken yavaþ yavaþ yuvalarýna... Börtü böceklerse ortadan kaybolurlar. Bir hüzün çöktü yine deli gönlüme, gün batýmýnda. Sanki bir þeyler gidiyor benden, Bir el ellerimden kopar gibi, Yüreðimse durma noktasýnda. Gözlerim gün kýzýllýðýnda, Sanki ben o kýzýllýðýn içinde, Seni arýyorum... Belki de içimi acýtan senin yokluðun Her gün batýmýnda aklýma gelen...
CANAN DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.