BİR GÜN DEĞİL Kİ TÖVBEM

Düþündeyim çift handa sonsuz huzur bulmanýn
Peþindeyim o yüzden insan gibi kalmanýn

Bir gün deðil ki tövbem, yaþarým onu daim
Ýyi kul olabilmek, sanýrým böyle kaim

Ne açlýkla kör nefis, ne þekilde ibadet
El’i ben gibi sanýp, hal olmaya icabet

Zor olan bu belki de, bu bilinçte olmasý
Can bedende durdukça buna sadýk kalmasý

Ýþte böyle felsefem, bunu bilir okurum
Benliðimin üstüne ilmek ilmek dokurum

Diyecek ki bazýnýz,” bakýn görün þu hamý”
Düþündükçe bunlarý anarým hep Hayyam’ý

Cemil YILDIZ
15.07.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: