Korka korka büyüdük hepimiz
birimiz diðerinin kuyusunu kazmak gözüyle baktý karþýsýndakine
Tahammül edemedik birbirimizin renkliliðine
Birbirimizi boðazlamayý marifet
Toprak kapmayý özgürlük
Önyargýlara sýðýnmayý devrim sandýk
Onca acýya, onca gözyaþýna raðmen
Baþka sözlerin yanlýþlýðýna kandýk
Çekine çekine birbirimize ellerimizi uzattýk
Gereði yokken
Kalpler arasý yolculuk çokken
Tadamadýk ayný þiiri
Solumadýk ayný nefesi
Bilemedik "birlikte güç doðar" felsefesini
Hep kavga, daim didiþme uðraþýnda olduk
Sonra çiçekler gibi bir bir solduk aslýnda
Aslolan insanca yaþamak(tý)
Ve kucaklaþmayý erteleye erteleye bugünlere geldik
Aþk yerine nefreti
Sevgi yerine kýyameti uygun gördük çocuklarýmýza
Düþlerimize yalanlar ördük habire
Gerçeði konuþmaya davet etmedik hiç
Hiç ’paylaþmak güzeldir’ mýsrasýný mutlu sona taþýmadýk
"Merhaba" larýmýz bile boynu bükük selâmlaþmalardan ibaretti