Yalniz bir gun daha
siradan bir sabahti
saat 10 dan 11 e dogru agir agir ilierliyordu
yeni uyanmistim
gozlerimde hafif bir mahmurluk vardi
yorganimin altina sakladigim basimi
cikarisim yoktu oldugu yerden
belki tum haftanin yorgunlugunu cikarmak istiyordum
ondandi cikmak istemeyisim yatagimdan
belkide
az ilerde beni bekleyen yalnizliktan korkuyordum
bilmiyorum
ama cikasim yoktu iste yatagimdan
hani
bir kere elini yakarsinya sobada
sonra sobanin yanindan her gecisinde
saklarsinya ellerini o korkuyla
iste oyle bir sey bu
her sabah
senli ruyalardan uyanip
ciktigimda bu yatakta
kapinin esiginde beni bekleyen yalnizlik yapisir pacalarima
ve bir daha birakmaz aksam olupta
donene kadar yatagima
biliyorum omrumun sonuna kadar uyuyamam
ama keske uyuyabilseydim
az sonra cikacagim bu yatktan
elimi yuzumu yikayip
tek basima oturucam kahvalti masasina
kimse cay istermisin diye sormayacak
yada ekmegini kizarmimi istersin
yoksa normalmi demiyecek
derin ve lanet olasi bir sessizlik olacak masada
sessizligi cay kasiginin singirtisi bozacak sadece
lokmalar bogazima dugumlenecek yine
bir ara bogulacagimi sanacagim
ama yok
o kadar kolay degil olmek
daha yasanacak cok yalnizlik var
kahvaltim biticek salona gecicem yalnizligimla beraber
usuyecegim
sonra o derin sessizlik burdada gosterecek kendisini
elim kumandaya uzanacak
televizyonu acacagim
rastgele bir kanal secicem
onemli degil ne oldugu
yada ne anlattigi
bir ses olsun yeter bana
su korkunc sessizligi bozacak bir ses
saatler gecicek
ben ve yalnizligimin sikilicaz
yalnizliktan
uzerimi giyinicem
disari cikacagiz yalnizligimla beraber
kalbaliklarin icinde
yalnizligimla beraber ilerliyecegiz
arada bir iki tanidik cikarsa selam vericez
hal hatir sorucaz
sonra iyi gunler dileyip ilerliyecegiz yine yalnizligimla
ayaklarim yorulacak
ve ilisi vericem bir banka
gelip gecen insanlari seyredip
hayaller kurucam kendi kendime
sonra hava karamaya basliyacak agir agir
gitme vakti gelicek anliyacagin
bir otobus yanasacak duraga
bir bilet kendime bir tanede yalnizligima alicam
biletci bana bakacak garip bir edayla
ben gulup gecicem
otobusun en arkasindaki koltuga oturucam
yani basimda yalnizligim
camdan disariya bakicam yol boyu
sonra otobus duracak ve muavin son durak diye bagiracak
son durak
kimse kalmasin
ve ben yalnizligimi alip inicen otobusten
oysa yalnizligimi o otobuste birakip gitmeyi ne cok isterdim
otobusten inip
yuruyecegim eve dogru agir agir
kapiyi acip iceri girdigimde
yalnizligimda girecek iceri pesimsira
ve sensiz gecen bir gun daha bitecek az sonra
sessiz
sensiz
yalnizligimla basbasa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.