Beþ taneydiler, her gün kontrollerini düzenli yapýyordum,
Herkesten korkuyorlardý, belki de buna güveniyordum,
Bu sabah pencereden onlarý gördüm, çevreye açýlmýþlardý,
Oradaki otomobilin tekerleði üzerine bile týrmanmýþlardý...
Akþam çýktýðýmda annelerinin yanýnda sadece ikisi vardý,
Geç saat olduðu için baþka yere gitmeleri ihtimal dýþýydý,
Düþününce aklýma diðer üçünün birilerince beðenildiði geldi,
Evlerinde kedi beslemek isteyenlerce tercih edilmeleriydi...
Ýyi niyet bir yere kadar, gerçekten de miniklerim nerede?
Annenin koynunda ikisi vardý, üzülüyorum ötekilerin haline,
Oyun oynamak için geç, zaten bir yere gidemezler gecede,
Ben her zamanki yerdeyim ama aklým hala minik kedilerde...
Kedileri seviyorum, miniklerimin durumuna çok üzülüyorum,
Umulmadýk bir yerden çýkýp gelmelerini de umut ediyorum,
Yarýn için mama da kalmadý evde, gidip almam gerekiyor,
Eðer dönüp gelmezlerse ötekileri de ayný tehlike bekliyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.