Keşke ...
“biz” diyebilmek isterdim
senden ve benden yana
yaþamda bütün ayrýþmalarýn inadýna
“biz”
sen ve ben, ikimizdik iþte
bir zamanlar mý demeliyim ki þimdi?
yalýn ve net …
söyle!
“biz” olmuþtuk oysa ki
sen ve ben
o bir zamanlar dediðimiz zamanlarda …
neydi paylaþtýðýmýz hiç düþündünmü?
sevgiden baþka neydi ki öylesine güzel
bizi baðlayan birbirimize?
nasýl da baðlanmýþtýk “biz”
yaþamýn bütün acýmasýz tuzaklarýndan habersiz
paylaþmýþtýk dertlerimizi birbirimizle …
en çaresiz günlerimizdi belki
birbirimizle avunmuþ,
inadýna yýkýlmamýþ
ayakta kalabilmiþtik "biz" , seninle …
þimdi,
“biz” bile diyemediðim
sen ve ben,
iki yabancý gibiyiz… öyle mi?
belki “gibi”’ si bile fazla
iki yabancý’yýz artýk seninle …
iþte budur yalan dünya …
haydi þimdi gülümse
ve dans et mutluluklarla
ya da,
yan kaderine
göz yaþlarýný sellere karýþtýr önce
sonra,
bulut ol yað üzerime
neye yarar artýk …
sahip çýkmadýðýn sevdalarýn ahý tutar insaný
gün gelir, gölgeni bile tanýyamazsýn aynalarda
gördüðün yalnýzca yalnýzlýðýndýr
seni , o kendi korkak yüreðinden
sen bile kurtaramazsýn …
çok üzgünüm,
ikimiz için ...
ama ,
en çok da senin için biliyormusun?
.......
.......
keþke biraz cesur olabilseydin …
Mert YÝÐÝTCAN
18 temmuz 2011
Küçüksu / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.