keşke

tanýmsýz bir yük vardý sýrtýmda
karamandola don’umu iðde çalýlarý yýrtarken
bir batman çamurlu mektep yolunda
sökerken alfabe’yi ince ince
gün’e serilmiþ ham ahlat misâli
yandýk zamanýndan önce...


hasanoðlan’lý hocanýn geliþiyle baþladý herþey
daha basamaðýn dördünde
sorguya çekildi birer birer
erler evliyalar tekkeler türbeler ermiþler
sýr çýkmasýn dedi damdan
ne güzel armutlar yetiþti aþýdan
acý söðüt aðacýndan...


piþmiþ yumurtanýn þiþe deliðinden geçtiðini gördüm
yanarken kâðýt dibinde
gönül baðladým ondan sonra
fenne bilime
utanýrken üstümdeki urbalardan kasaba’da
treninin nasýl yürüdüðünü çözdüm...


öteki daðýn daha öteki daðýn ardýný düþlerdim
geri dönerdim irkilmelerimle
ah..bir top bobinim olsaydý galvenize
sarsam sarsam mýknatýs üstüne
döndürsem ortadað’dan gelen suda
kavuþsak elektriðe...


bir de
bu kayalar yýllardýr neden duraðan
kaldýrsam onlarý deli yel’lerle havaya
makaralar döndürsem önlerinde
yollar vursam tutsaklýðýmýza
teslim olmasak kara kýþa
cehâlete...





Hüseyin Özten hocam
buradaysan sen parmak kaldýr






kasým
Sosyal Medyada Paylaşın: