Gece Kelebeği...
Sýrrý kýrýk gecenin ücrasýnda
Hangi rüyaya dalsam
-Karanlýðýn servetini keþfeder kâbuslar-
...
Sonsuzluk hissi veren uykunun en mahfuz yerinde
Esaretini kýrmýþ birkaç gece kelebeði uçuþuyor
Ufku hiç tanýnmamýþ diyarlarýn kuytusuna daðýlan esintiyle
Teneffüs etmek midir içe varmak
Kokusuz renkleri gömerken tutkulu siyaha
Miskin miskin akan hatýralarýn kýyýsýnda çýðlýkla uyanan
Ve sonra uyandýðý yerde dolanarak sancýlarýný yontan
Yandan çarklý dumanýyla acýnýn içinden geçen zaman
Korkuyla ecelin öpüþüp seviþtiði aynalarda bilerek çoðalan insanlar
-Örtün üstümü þiire ritim uydurarak-
Yansýdýkça benden suskuyu kavrayacak
Uðultular geçidinde sesime hýçkýran söz
Bakýþý inkâr sarýsýyla taþlaþmýþ bir mimik gibi duruyor
Sana vardýðým dönence, kutsal ýþýðýn düþtüðü yerde
Ölü düþlerin biriktirildiði parmaklýklardan
Evreni çizen týrnaklarýn ekseni senden geçmiyor
Ayla ýþýyan yýldýzlarý ýsýran kirpiklerin gümüþi seviþi
Aþklara daðýtýlan karanlýk, kendi içinde yitirir gölgeleri
Ým’ler sonraki baþkalaþmayý karartan karþýlaþmadaki bulmaca
Tutunur dilin bileðinden söylenmemiþ kelimeler
-Þairlerin içinden geçerek beni dizelere gömen-
-Þefkatin sadakasýyla þevke gider yaþamak-
Ýteklemeden sayýlarý -bilinç açýk- ölüm sessizce tepede parlayan ýþýk
Beni sevdiðini söyleyen geleceðe doðru
Uykumu kanatlarýnda taþýyan meleklerin koynunda kaybolurum
Yeni bir makam arar mýzrap segâha dönse ýzdýrap
Fasýllar yaðardý üstüme savrulmamýþken fýsýltýlar akþamýn üstüne
Yarým aðýz bir þarký yazdým sana dolanýr makamý dilimde...
/Yangýna denk alev saçlarýnda gül rengini sayýklar
Simsiyah geceye saçýlan gönül bahçemde
Mehtabý, kül demi hüzünle mey eder gözlerim
Köhne yalnýzlýðýn efkârý var içimde
Birazdan buralara hasret ekerim/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.