Ben bir güz yorgunuyum soylum Çýplak gözlerle bakmadým hiç güneþe Top misali alnýmda gün sektiriyorum Ýzsiz adýmlarý savurmuþum zamana Ceplerimde acil yaþamaklar biriktiriyorum
Yeryüzü alabildiðine aydýnlýk Alabildiðine þeffaf yerzüzü Hiç þikayetçi deðil karanlýklar Þefkatli bohçalara sarýp sarmalarken gündüzü Gecenin kalbini örseliyorum Acýtmýyor artýk canýmý Kavanoz dipli dünyanýn ne yokuþu ne düzü
Kimbilir yine hangi yanýlgýnýn rahmindeyim Þakaklarýmda ziyankar kalleþ bir aðrý Resim belli Yine kahrolasý vakitsiz sancýlara gebeyim Katil karýncalar týrmalarken beynimi Ben mermer sunaklarýn doyumsuz seyrindeyim
El sallýyorum üzerimden geçen dalgýn hüma’ya Ürpererek yalpalýyor bedenim Dikiliyor karþýma dudaksýz bir büyücü ’Dokunmak yasak’ diyor ’Çýplak ellerle dolunaya’
Yürüyorum Bulanýk gözlerimde sonu bildik bekleyiþler Ýçime vuruyor ta içime iliklerime Bedeli çoktan ödenmiþ tapulu can çekiþmeler Ruhumu týrmalarken bir buhranýn öncü çýðlýklarý Kendi ellerimle kavrýyor ve aralýyorum Kalbimin menteþesiz kapakçýklarýný
Daðlar un ufak oluyor kavrulan zihnimde Denizler uðultuyla dibe çöküyor Ýklimsiz ormanlarýn elyaf gölgesindeyim Ruhum bedenimin gönyesinden taþýyor Cehennem suretli alevler yalarken alnýmý Geleceðim geçmiþimle hesaplaþýyor