þüpheler tartaklar sensizliðin can dilini gelmenin göçüne zorlardý benden kalanlarýn aðlamaya deðmez hayatlarýn sunardý leyli hayat uygundur bu yaþamýn ta kendisi kul dansýný yapar okur seni yaþanamayanlar
zam’para zanlarýn ziy’anýnda teþhir ederdi keder can’pare anlarýn aðyarýnda vuslat kýlardý kader aþk bir kereye , ben son kareye, hayat hep bize sefer
hüzün geçirmeyen ruhlarýn bakracýna alýrdý yoðurt bir baþkasýnýn yiyiþine tuzaklanýrdý ömrün diþgücü ,düþün iç sesinden alýnmalar uyarýrdý h’azýnda yýlan ile yalan sokulurdu gerçeklere zehirlenen sendin kanayan,acýyan ben nakli yapýlmýþ imkanszýlýðýn yeni sevdasý olurdu yaþam arzusu illa da bir günlerin büyürdü yolumda sensizliðe baðýþlanan kalakalýþlarýn can yordamýnda seni saklardým sýrrý ,sýrra tanýþtýran kader gibi hatýrlanmasý zor olanlarýn zir vadisinde üþürdüm aþk kanamasý artar toplanýrdým tahayyüllerinden fýrtýnadan fýr dönüye dün olmak gibi yarýsýný senden alan ömrün bombasý gibi göremediðim senin kör ettiði her gün gibi sevmiþtim seni içten ya da hiçten Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozankan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.